รับประทานอาหารที่ร้านเจ๊ะการ์ หาดใหญ่ ก่อนเดินทางเข้าสู่ประเทศมาเลเซีย ทางตม. ด่านนอกอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา
สภาพบนรถในระหว่างการเดินทางรัฐเคดะห์ รัฐเปรัค รัฐตรังกานู และรัฐกลันตัน
ภาพจำลองวิถีชีวิตชาวนาในรัฐเคดะห์ ข้าวคือสิ่งใกล้ตัวที่รัฐเคดะห์สร้างให้เป็น Product ของการท่องเที่ยวรัฐเขา เพียง..........ค่าผ่านประตูจะแพงไปหน่อย
คุณปัทมากร คติธรรมนิตย์ และคุณพรทิพย์ ลิ้มประสิทธิวงศ์ นั่งอยู่ในบรรยากาศเหมือนจริงที่พิพิธภัณฑ์ข้าว
คณะร่วมเดินทางจาก สกว. ขณะอยู่ภายในพิพิธภัณฑ์ข้าวของรัฐเคดะห์
คุณปัทมากร คติธรรมนิตย์และคุณรพีพร สิทธิ ถ่ายภาพบริเวณพิพิธภัณฑ์ข้าว รัฐเคดะห์
มัสยิดบ้านกำปงลาวต์ ปัจจุบันตั้งอยู่บริเวณชุมชนนิลัมปูรี รัฐกลันตัน
โบราณสถาน Lembah Bujang รัฐเคดะห์
ศ. ดร. ปิยะวัติ บุญ-หลง ผอ. สกว., รศ. ศรีศักร วัลลิโภดม และไกด์จำเป็นบริเวณโบราณสถาน Lembah Bujang รัฐเคดะห์ 
แวะซื้อผลไม้ริมทาง ที่รัฐเปรัค
อาจารย์ใหญ่คนแรกของโรงเรียนศาสนาสุลต่านไซนัลอาบีดิน ที่รัฐตรังกานู เป็นชาวสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ภาพแสดงอยู่ภายในพิพิธภัณฑ์ ห้ามถ่ายรูป แต่ได้รับความอนุเคราะห์ให้ถ่ายรูปโดยเจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ เพราะ ผอ. พิพิธภัณฑ์เองก็มีรากเหง้ามาจากสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
มัสยิดคริสตัลในตอนเย็นวันที่เราไปถึง
คณะทีวี Thai BPS กำลังถ่ายทำสารคดีเกี่ยวกับมาเลเซีย
ศ. ดร. ปิยะวัติ บุญหลง ผอ. สกว., รศ. ศรีศักร วัลลิโภดม และคณะถ่ายรูปหน้ามัสยิดคริสตัล เมืองกัวลาตรังกานู
บรรยากาศริมแม่น้ำตรังกานู บริเวณมัสยิดคริสตัล เมืองกัวลาตรังกานู
คณะร่วมเดินทางกำลังถ่ายรูปการประกอบอาหารในงานแต่งงานของชุมชน Pulau Duyung ซึ่งเป็นชุมชนชาวสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่อพยพมาตั้งถิ่นฐานในรัฐตรังกานู
คุณรพีพร สิทธิ กำลังถ่ายรูป Kota Lama
Kota Lama (วังเก่า) ที่พำนักของอดีตขุนนางสำคัญในอดีต ซึ่งรัฐตรังกานูปรับปรุง ซ่อมแซมเป็นส่วนหนึ่งของพิพิธภัณฑ์แห่งรัฐตรังกานู
รศ. ศรีศักร วัลลิโภดม กำลังถ่ายรูปคณะร่วมเดินทาง บริเวณอำเภอยือลี รัฐกลันตัน
รศ. ศรีศักร วัลลิโภดม หน้าวัดที่เก่าแก่ที่สุดในรัฐกลันตัน 
สภาพการสอนภาษาไทยในวัดแห่งหนึ่งของอำเภอตุมปัต รัฐกลันตัน 
คุณพรทิพย์ ลิ้มประสิทธิวงศ์ กับคุณปัทมากร คติธรรมนิตย์ ที่ ตม. ตากใบ ขณะกำลังเข้าสูประเทศไทย การเดินทางครั้งนี้ได้ประสบการณ์หลายอย่าง มีทั้งสิ่งที่ไม่เคยคาดคิด เช่น พิพิธภัณฑ์ข้าว เคยผ่านป้ายโฆษณาชวนเที่ยวพิพิธภัณฑ์หลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่เคยเข้าไปสักครั้ง เพราะนึกว่ามีแต่เรื่องข้าวๆแบบบ้านเรา เมื่อเข้าไปแล้วรู้สึกทึ่ง เขาก้าวหน้ากว่าที่เราคิด มีการหลงทาง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของการเดินทาง มันก็สนุกอีกแบบหนึ่ง มีทั้งที่เสียดายนั้นคือเมื่อพักที่เมืองสุไหงปัตตานี ไม่อาจพบ Djamaluddin D. เพื่อนเก่าอดีตเจ้าหน้าที่ศุลกากรเกาะลังกาวี ได้แต่เพียงโทรศัพท์ติดต่อกัน อีกคนที่ไม่สามารถติดต่อได้ นั้นคือพี่สาวที่แสนดี Sharifah Mahani Al-Jufri เขาเปิด Nursery ที่เมืองสุไหงปัตตานี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น